Αξιοθέατα

Σε μικρή απόσταση από το camping βρίσκεται ο Πλαταμώνας. Βραβεύεται επί σειρά ετών με τη Γαλάζια Σημαία της Ευρώπης. Χαρακτηριστική είναι η πλούσια βλάστηση που την περιβάλλει. Πρόκειται για οργανωμένη παραλία που προσφέρεται για οικογενειακές διακοπές αλλά και για τον επισκέπτη που αναζητεί έντονη διασκέδαση. Λειτουργούν πολλά εμπορικά καταστήματα για τις αγορές σας και διαθέτει λιμάνι για να αγκυροβολήσετε τα μικρά σκάφη σας.

Σε ολιγόλεπτη, με το αυτοκίνητο απόσταση, ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφτεί του παραδοσιακούς οικισμούς του Παλαιού Παντελεήμονα, των Παλαιών Πόρων και της Παλιάς Σκοτίνας, που ξεδιπλώνονται στους πρόποδες του Ολύμπου. Εστιατόρια, ψαροταβέρνες, ουζερί, σνακ-μπαρ και άλλα μέσα εστίασης προσφέρουν μια ποικιλία γεύσεων στον επισκέπτη.

Πολυάριθμα καφέ-μπαρ, αναψυκτήρια, κλαμπ, ντίσκο φροντίζουν για την ψυχαγωγία και τη νυχτερινή σας διασκέδαση.

Το Κάστρο του Πλαταμώνα, είναι κάστρο - πόλη της μεσοβυζαντινής περιόδου (10ος μΧ αιώνας), κτισμένο στις νοτιανατολικές υπώρειες του Ολύμπου, σε θέση στρατηγική που ελέγχει τον δρόμο Μακεδονίας - Θεσσαλίας - Νότιας Ελλάδας. Ανασκαφή του 1995 εντόπισε ίχνη ελληνιστικού τείχους (4ος αιώνας) που επιβεβαιώνουν τις απόψεις ότι στη θέση αυτή υπήρχε η αρχαία πόλη Ηράκλειο, "πρώτη πόλις Μακεδονίας..." μετά τα Τέμπη σύμφωνα με πηγή του 360 πΧ. Το Βυζαντινό τείχος συντηρήθηκε από τους Φράγκους μετά το 1204 και τους βυζαντινούς τον 14ο αιώνα, στο τέλος του οποίου καταλαμβάνεται από τους Τούρκους, που επίσης επισκευάζουν αλλά εξακολουθεί να κατοικείται από Χριστιανούς.

Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (1941) βομβαρδίζεται από τα γερμανικά στρατεύματα. Πρώτη ανασκαφική έρευνα από τον Χ. Μπακιρτζή έγινε στο εσωτερικό της Πύλης του Κάστρου το 1973, όπου εντοπίστηκαν αποθηκευτικοί χώροι. Το 1989 άρχισε συστηματική ανασκαφική έρευνα από την Κ. Λοβέρδου - Τσιγαρίδα που συνεχίζεται κατ' έτος μέχρι σήμερα.

Ιδανικός τόπος για χαλάρωση και απόλαυση των αισθήσεων μέσα στο πυκνό πράσινο τοπίο με μοναδική θέα στον ορίζοντα, ο Παλιός Παντελεήμονας είναι ιδιαίτερα φιλόξενος με τις υποδομές που διαθέτει. Η διαδρομή προς τον οικισμό και στη γύρω περιοχή σας καλεί να χαρείτε από κοντά το πλούσιο δάσος από καστανιές, οξιές και κουμαριές, καθώς και την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του Κάτω Ολύμπου.

Όταν έρθετε εδώ θα αφήσετε το αυτοκίνητο στην είσοδο του χωριού για να περιπλανηθείτε στα γραφικά σοκάκια. Έτσι, θα απολαύσετε τη συντροφιά στην κεντρική πλατεία που είναι λιθόστρωτη αλλά και τα γραφικά σπίτια που διατηρούν το τοπικό αρχιτεκτονικό ύφος σε αρμονία με το περιβάλλον και την παράδοση του οικισμού. Το αναπαλαιωμένο παλιό σχολείο, το περιβαλλοντικό σχολείο της περιοχής αλλά και οι παραδοσιακές ταβέρνες με το σπιτικό φαγητό, θα γεμίσουν όμορφα το χρόνο σας.

Το Λιτόχωρο είναι κωμόπολη-δήμος που βρίσκεται στο νότιο μέρος του Νομού Πιερίας. Είναι διάσημο για την τοποθεσία του στους πρόποδες του Ολύμπου, του ψηλότερου βουνού της Ελλάδας. Η πόλη βρίσκεται σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από τo campning. Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για το Λιτόχωρο είναι όταν ο Άγιος Διονύσιος επισκέφθηκε την περιοχή.

Το Λιτόχωρο είναι δημοφιλής πόλη για εκείνους που επιθυμούν να ξεκινήσουν αναρρίχηση στον Όλυμπο, καθώς από εκεί ξεκινούν όλες οι προσπάθειες για την κατάκτηση της κορυφής του μυθικού βουνού.

Έχει πληθυσμό περίπου 10.000 κατοίκους. Στα βορειοδυτικά του Λιτοχώρου βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.

Περίπου 18 χιλιόμετρα από το camping και πολύ κοντά στο Λιτόχωρο βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος του Δίον. Στα νότια της πόλης του Δίου, έξω από τα όριά της και δυτικά του ιερού της Δήμητρας βρίσκεται το αρχαίο θέατρο. Η κατασκευή του τοποθετείται στην ελληνιστική εποχή, πιθανότατα στα χρόνια της βασιλείας του Φιλίππου Ε΄ (221-179 π.Χ.).

Το θέατρο είναι κτισμένο στην πλαγιά χαμηλού φυσικού λόφου και έχει προσανατολισμό βορειανατολικό, τον πιο ενδεδειγμένο για τον καλό αερισμό του χώρου, όπως επεσήμανε αργότερα ο Βιτρούβιος. Ο αρχιτέκτων του μνημείου, εκμεταλλευόμενος τη μορφολογία του εδάφους, διαμόρφωσε κατάλληλα το χώρο με μερική αποχωμάτωση και τεχνητή επίχωση, με αποτέλεσμα το έργο του να είναι επίτευγμα προσωπικής επέμβασης και, μάλιστα, από τις επιτυχέστερες στο είδος της.

Η ορχήστρα, με διάμετρο περίπου 26 μ., ορίζεται από ακάλυπτο πέτρινο αποχετευτικό αγωγό και είχε δάπεδο από πατημένο χώμα. Στον άξονα του θεάτρου και μέσα στην ορχήστρα ένας υπόγειος διάδρομος με δύο θαλάμους, ένα σε κάθε άκρο, ταυτίζεται ασφαλώς με τη «χαρώνεια κλίμακα? των αρχαίων, το σημείο, δηλαδή, από όπου εμφανίζονταν οι ηθοποιοί που υποδύονταν πρόσωπα του Κάτω Κόσμου. Το κοίλο, χωρίς αναλημματικό τοίχο στα άκρα του, διαμορφωμένο σε χαλικόστρωτα πρανή που σβήνουν ομαλά στις παρόδους, διέθετε εδώλια από πήλινες πλίνθους, μια ιδιαιτερότητα που δεν συναντάται σε κανένα άλλο αρχαίο θέατρο. Είναι πολύ πιθανό κατά την ελληνιστική εποχή, επάνω στην τελευταία στρώση πλίνθων να υπήρχε και μαρμάρινη επικάλυψη. Αντίθετα από το κοίλο, η κατασκευή του σκηνικού οικοδομήματος (σκηνή, προσκήνιο, και παρασκήνια) ήταν περισσότερο προσεγμένη: οι τοίχοι της σκηνής, από ένα ύψος και μετά, καθώς και το προσκήνιο, που επιστεγαζόταν με δωρικό θριγκό, ήταν κατασκευασμένα με μάρμαρο. Η κεράμωση ήταν λακωνικού τύπου. Ανασκαφικές παρατηρήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το θέατρο μάλλον εγκαταλείφθηκε μετά το 168 π.Χ., λειτούργησε υποτυπωδώς μέχρι τα πρώιμα αυτοκρατορικά χρόνια και μάλλον αχρηστεύθηκε πλήρως με την ανέγερση ρωμαϊκών θεάτρων στο χώρο.

Το ελληνιστικό θέατρο αναγνωρίσθηκε από τον W.M. Leake το 1806 και άρχισε να ανασκάπτεται συστηματικά από το 1970.

Δίπλα από την παραλία του Παντελεήμονα βρίσκεται η Λεπτοκαρυά. Αμμώδης παραλία με ψιλό βοτσαλάκι και πλούσια βλάστηση, βραβευμένη με τη Γαλάζια σημαία της Ευρώπης, στους πρόποδες του Ολύμπου. Οργανωμένη και ασφαλής προσφέρεται για οικογενειακές διακοπές αλλά και για κάθε τύπο επισκέπτη.

Βρίσκεται πολύ κοντά στον οικισμό της Παλαιάς Λεπτοκαρυάς, στα Αρχαία Λείβηθρα, τόπο ταφής του μυθικού Ορφέα, καθώς και στη Μονή Κανάλων (12ος αι.). Πολυσύχναστη κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, διαθέτει άριστη υποδομή με πολλά Ξενοδοχεία, πανσιόν και ενοικιαζόμενα δωμάτια για όλες τις προτιμήσεις.

Εστιατόρια, ψαροταβέρνες, ουζερί, σνακ-μπαρ και άλλα μέσα εστίασης προσφέρουν μια ποικιλία γεύσεων για κάθε επισκέπτη. Πολλά καφέ, καφέ-μπαρ, αναψυκτήρια, club, disco, φροντίζουν για την ψυχαγωγία και τη νυχτερινή σας διασκέδαση. Καταστήματα όλων των ειδών σας εξυπηρετούν σε κάθε είδους αγορά.

Η Σκοτίνα είναι χωριό της Πιερίας, που ανήκει στο Δήμο Δίου Ολύμπου. Το χωρίο Σκοτίνα είναι χτισμένο στις ΝΑ παρυφές του Ολύμπου 32 km από την πόλη της Κατερίνης, όπου το πούσι και η σκιά του, το ηλιοβασίλεμα φθάνει στην ατελείωτη παράλια του Θερμαϊκού κόλπου.

Απευθύνεται σε κάθε γούστο με την χρυσοποίκιλτη αμμουδιά ερεθίζοντας την διάθεση του επισκέπτη να ανακαλύψει μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη την γνήσια απλότητα και την μεγαλοπρέπεια του μυθικού Ολύμπου που στα αρχαία χρόνια ήταν το βουνό των 12 θεών.

Όπως μαρτυρούν αρχαία λείψανα και οι παραδόσεις, η μετακίνηση και η σύμπτυξη σε ένα χωριό προήλθε ένεκα τον ληστρικών επιδρομών κατά της εποχή των βυζαντινών χρόνων αφού απείχε λίγες μόνο εκατοντάδες μέτρα από το μυχό του Θερμαϊκού κατά τον 14ο -18ο αιώνα.

Η Σκοτίνα αναφέρεται το 1649. Μετά από 30 χρόνια στις 17 Μαΐου του 1670 ,μετέπειτα υπάρχει πληθώρα αναφορών για την Σκοτίνα και τους κατοίκους της και τη συμμετοχή τους στα επαναστατικά κινήματα εναντίον τον Οθωμανών.

Πλατιά αμμώδης ακτή με θέα τον Όλυμπο, βραβεύεται επί σειρά ετών με τη Γαλάζια Σημαία της Ευρώπης. Οργανωμένη και ασφαλής, δίπλα σ' έναν σημαντικό υδροβιότοπο , προσφέρεται για οικογενειακές διακοπές. Πολυσύχναστη κυρίως τους θερινούς μήνες διαθέτει άριστη υποδομή σε Ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια δίπλα στη θάλασσα για όλες τις προτιμήσεις.

Βρίσκεται κοντά στον παραδοσιακό οικισμό των Παλαιών Πόρων όπου υπάρχουν πετρό-χτιστά σπίτια του 17ου-18ουαιώνα, η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην πλατεία, ενώ μέσα στο δάσος πάνω από τον οικισμό δύο καταπληκτικά εκκλησάκια, των Αγίων Αποστόλων και της Ζωοδόχου πηγής.

Εστιατόρια, ψαροταβέρνες, ουζερί, σνακ-μπαρ και άλλα μέσα εστίασης προσφέρουν μια ποικιλία γεύσεων για κάθε επισκέπτη. Καφέ-μπαρ, αναψυκτήρια, κλαμπ φροντίζουν για την ψυχαγωγία και τη διασκέδασή σας.

Η περιοχή της Άγιας Κόρης βρίσκεται σε απόσταση 4 χιλ. από το χωριό Βροντού. Στο τέρμα του δρόμου στους πρόποδες του Ολύμπου δεν φαίνεται το εκκλησάκι της Αγίας Κόρης, θα φανεί μόνο αν κατεβούμε χαμηλά στη χαράδρα από τα 175 σκαλοπάτια τότε θα αντικρίσουμε κάτω στο ποτάμι την Αγία κόρη.

Υπάρχουν πολλές διηγήσεις σε ένα βιβλίο του Λάζαρου Τσακιρίδη, θεολόγου καθηγητού, που αναφέρονται στην Αγία κόρη και μας λένε ότι καταγόταν απ’τα Ζαγοροχώρια.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν μια όμορφη κοπέλα . κάποιος Τούρκος πάσας θέλησε να την πάρει στο χαρέμι του. Κάποιος πήγε και την ειδοποίησε . Αυτή πήρε μαζί της μια εικόνα της Παναγίας με το Χριστό αγκαλιά και έφυγε στα βουνά για να μην την πιάσουνε . Περπατώντας έφτασε στην παλιά Βροντού και κρύφτηκε στην χαράδρα. Εκεί έζησε λίγο καιρό. Πέθανε σύντομα από την ασιτία και το κρύο.

Στους πρόποδες του Ολύμπου τοποθετούνται ιστορικά και αρχαιολογικά τα Αρχαία Λείβηθρα, τόπος ταφής του μυθικού Ορφέα. Η αρχική πόλη των Λειβήθρων καταστράφηκε όταν ο χείμαρρος Συς που πηγάζει από τον Όλυμπο, ξεχείλισε και γκρέμισε τα τείχη, τους ναούς και τα σπίτια της πόλης.

Ο αρχαιολογικός χώρος των Λειβήθρων, καταλαμβάνει έκταση 50 στρεμμάτων, όπου τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται ανασκαφές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η Ακρόπολη του οχυρωματικού περιβόλου. Εξωτερικά λιθόστρωτα, νομίσματα και ειδώλια είναι τα βασικά ευρήματα των ανασκαφών που βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο στάδιο.

Σε τούτη τη γη έζησε και έδρασε ο πιο διάσημος και προικισμένος μύστης, μουσικός, κιθαρωδός και τραγουδιστής της αρχαιότητας ο Ορφέας. Μητέρα του ήταν η Μούσα Καλλιόπη και πατέρας του ο Οίαγρος, το Πνεύμα ενός ποταμού. Σύμφωνα με το μύθο ο Ορφέας διοικούσε σε μια περιοχή με όρια που ξεκινούσε από την Κοιλάδα των Τεμπών και έφτανε μέχρι τη Βουλγαρία και τα σημερινά Σκόπια. Είχε δημιουργήσει τη δική του θρησκεία (μονοθεϊσμό) και γλώσσα. Πιθανολογείται ότι χάρη στον Ορφέα εδώ δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου, η μουσική, το τραγούδι και διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.